Gendron - Wandeling - Wandelgids Famenne-Ardennen

Op de plaats van de vroegere oude kapel, bouwde men in 1861 de huidige kerk. Het interieur werd in 1955 gerestaureerd met geld, vooral van donaties van de parochianen. Voor de oorlog van 1940 hingen hier twee klokken, de ene woog 445 kg, de andere 220 kg. De grote klok werd in beslag genomen door de Duitsers tijdens de bezetting (om te smelten, wat vaak gebeurde met klokken tijdens de Tweede Wereldoorlog) en in 1950 vervangen na openbare intekening.

Geniet van de prachtige landschappen rondom!

Bij de brug sta je aan de samenvloeiing van de Lesse en de Ywoigne. Deze stroom is een zijrivier van de Lesse en ontspringt in Chevetogne, vloeit door Custinne en mondt hier uit in de Lesse. Een beetje lager aan je rechterkant vloeit de Lesse, emblematische rivier van de streek. De Lesse ontspringt in Ochamps, in de provincie Luxemburg, en kronkelt over een parcours van 84 km noordwaarts. De rivier stroomt door de dorpen Daverdisse, Halma, Chanly en Resteigne en dringt vervolgens in de afgrond van Belvaux op de hoogten van Han-sur-Lesse. Ze komt opnieuw tevoorschijn aan de uitgang van de grotten en stroomt verder richting Lessive, Villers-sur-Lesse en Houyet. Tot in Anseremme, waar ze uitmondt in de Maas.

Een paar honderd meter verder aan je rechterkant liggen de bossen van de Koninklijke Schenking. Je vindt er oa. de koninklijke golfterreinen, de «Golf Royal d' Ardenne» (privé-eigendom), de Leopoldtoren, een toren op de rots, die in 1843 werd gebouwd naar het model van de toren in het Windsorpark. Houyet krijgt vaak de bijnaam "koninklijke gemeente" vanwege haar rijke koninklijke verleden en omdat in het dorp Ciergnon het koninklijk kasteel staat, dat de nu regerende familie mag gebruiken. Het is Leopold II, de « Koning-Bouwer », die in 1874 het prachtige koninklijke kasteel, het «Château Royal d’Ardenne» in Houyet liet bouwen. Dit kasteel werd een referentie voor royalty's en ook een druk bezochte toeristische trekpleister. Er werd een park met vijvers aangelegd en Leopold II creëerde zo een 'must' voor het rijke cliënteel uit Oostende dat daar afspraak maakte voor de jacht. Na de aanleg van de spoorlijn Gendron-Celles-Houyet in 1896, liet hij zelfs een geheel nieuw station bouwen, de "Halte Royale d'Ardenne" om leden van de Europese elite en andere vooraanstaande gasten te kunnen verwelkomen. Zelfs het kasteel werd omgebouwd tot luxehotel. Naast de sporen werd een ronde muur opgetrokken en erop een gekanteeld torentje. De muur toont de weg doorheen de bossen naar het kasteel. In de jaren '70 werden verschillende gebouwen die tot het domein behoorden, afgebroken, maar het "station" bleef intact. Dat station sloot zijn deuren in 1919, nadat ook het luxehotel verplicht was dit te doen, na zware beschadigingen tijdens de Eerste Wereldoorlog. In 1921 werd het hotel heropend, maar het station bleef voorgoed gesloten.

Op dit weggetje kan je genieten van prachtige eiken, berken, esdoorns en dennen, soms gehuld in een mantel van klimop. De heuvels staan vol diverse planten en wilde bloemen: varens, wilde tijm, wilde bramen, anemonen... Halverwege zie je zelfs een prachtige, romantische waterval bedekt met korstmos (op je rechterkant).

Wees aandachtig en sluit het hek terug goed achter je aub. (om de schade van loslopend wild op de omliggende landbouwgronden te voorkomen). In de streek van Houyet loopt veel wild, herten, everzwijnen, vossen, hinden en jonge patrijzen. Er wordt wel eens gezegd dat dit een drijfveer was voor Leopold, eerste Koning der Belgen, om het koninklijk kasteel in Ciergnon te laten bouwen. Hij was immers een fervent jager. Men vertelt dat het hier was, in de bossen van Custinne, op een plek bekend als « la tombe du loup », het graf van de wolf – dat Koning Leopold I een enorme wolf afmaakte en dan nog wel de allerlaatste van de streek. Het kasteel mag nu gebruikt door de huidige Koninklijke familie. De vele hertensoorten uit de streek waren ook een inspiratiebron voor het bestek en het snijgerij van Houyet. Het ambachtelijke messenbedrijf produceerde messen met hoornen heften voor de jacht, het bos en zo meer en was ooit befaamd. Men denkt trouwens dat het atelier van dit collectief tot stand kwam rond 1850-1851, in opdracht van Leopold I. De heften van de messen werden vooral gemaakt van runderhorens (van koeien uit de streek, maar ook van Afrikaanse buffels), maar in tijden van hoornschaarste (bijv. tijdens de twee wereldoorlogen) werd ook het gewei van herten en natuurlijk hout gebruikt.

In het gehucht Gendron zijn sporen teruggevonden van een woning uit de prehistorie: de grot van Gendron, in de streek ook wel de kabouterput of «trou des nutons» genoemd. Het is een begraafplaats uit het tijdperk van de gepolijste steen. Hier vond men 17 geraamten. De bewoners van Gendron kregen de bijnaam «Marauds» (boefjes), maar die wordt niet langer gebruikt. En ook die van «Nutons» (kabouters), wat duidelijk te zien is in de vele gaten hier, in de vorm van kabouterholen, en de rust die de mensen hier uitstralen.

Van bij het vertrekpunt wandel je rechts rond de kerk en neem je de rue de la Chapelle du Comte die rechts naar beneden loopt. Volg deze weg gedurende 800 meter en aan de Y-splitsing met het witte kruis, negeer je de weg die naar het tennisveld links beneden leidt, maar ga je rechtdoor. Na een sterke afdaling van 1,1 km, kom je aan bij de Kapel van de graaf. Die staat aan je rechterkant en is aan het zicht onttrokken door hoge naaldbomen. De achthoekige kapel met één beuk gebouwd ter ere van het Heilig Hart van Jezus en ter nagedachtenis van graaf Hadelin van Liedekerke - Beaufort (een afstammeling van de eerste heren van Celles, die deze voornaam droeg ter herdenking aan de heilige stichter, wat vaak gebeurde in die tijd). Hij stierf op deze plaats na een jachtongeval, op 7 januari 1674. Een ommetje is meer dan de moeite waard, ook omdat de uitzichten op het landschap daar fantastisch zijn.