SPA 08 - Promenade d'Orléans (Rectangle Rouge)

De Pouhon Pierre le Grand herbergt de meest overvloedige bron van de regio.Het is van nature gasvormig, zit vol minerale zouten en is rijk aan ijzer. Er stroomt gemiddeld 21.000 liter per dag.Het huidige gebouw, gebouwd in 1880 door Victor Besme, werd in 2012 volledig gerestaureerd door architect Léo Haesbroeck.Dit gebouw is te vinden op afbeeldingen vanaf de 16e eeuw en heeft in de loop der jaren verschillende verbouwingen ondergaan.Het gebouwtje werd ooit bekroond door een driehoekig fronton met het wapen van de prins-bisschop van Luik.Op een chronogram stond: "Heft obsrtucties op, verdeelt verharde zaken, droogt vocht uit, versterkt verzwakte delen, mits gevuld met regel en maat.Dit gebouw bleef staan tot het begin van de 19e eeuw, toen de Prins van Oranje (Willem II der Nederlanden) de stad 250.000 gulden schonk voor de bouw van een nieuw monument voor Pouhon. Het gebouw bestond uit een structuur met 18 Toscaanse zuilen en het volgende opschrift op de gevel: "Ter nagedachtenis aan Peter de Grote".Vier van de zuilen van dit gebouw staan in het park van Sept heures.Hierin is het VVV-kantoor gevestigd en wordt het beroemde Gouden Boek van de stad Spa gepresenteerd, een 9 meter lang werk van de schilder Antoine Fontaine, dat in een vrolijke chronologische volgorde 92 personages voorstelt die in Spa het water kwamen innemen.Het huidige monument van de Pouhon-Pierre-Le-Grand, bestaande uit een verfrissingsruimte in een achthoekig paviljoen dat grenst aan een grote zaal die lange tijd een wintertuin was die tijdens het seizoen werd bezocht, werd op 4 juli 1880 ingehuldigd.Het Pouhon Pierre-le-Grand herbergt het Livre d'Or van de schilder Antoine Fontaine, dat de illustere gasten voorstelt die in de loop der eeuwen naar Spa kwamen om het water in te gaan. 92 personages zijn afgebeeld in een vrolijke chronologische volgorde.De wintertuin die vroeger bescherming bood aan de curisten die Spa bezochten, is nu een grote tentoonstellingsruimte. De bron zelf werd tijdens de laatste restauratie in 2012 uitgebreid met een eigentijdse fontein.De Pierre le Grand pouhon is een must tijdens uw bezoek aan Spa.Bronnen: Réalités - Léon MarquetOpen: Openingstijden van het toeristenbureau. Toegang tot de bron: 1 €.Vertaald met www.deepl.com/translator (gratis versie)

De monumentale fontein werd gebouwd in 1862. De datum hiervan staat op de sokkel, samen met de naam van de maker van de gietijzeren beelden, namelijk de Brusselse beeldhouwer Jacques Jacquet.Aan de kant van de Rue Sauvenière siert een wit marmeren bas-reliëf dat koningin Marie-Henriette voorstelt, omlijst door het koninklijke wapen, de bovenkant van de muur van waaruit, tussen grote stenen, het water van de fontein overvloedig stroomt.De fontein werd opgericht op de plaats van een oude molen. Op de vier stenen platen die de fontein paarsgewijs omlijsten en waarvan het water in een halfrond bassin valt dat omgeven is door een gietijzeren rooster dat versierd is met wijnbladeren, werden in 1896 de namen gegraveerd van ongeveer 170 min of meer beroemde buitenlanders die, van de 16e tot de 20e eeuw, naar Spa kwamen om "het water te drinken" met de datum van hun bezoek. Onder de voornamen van deze 16e eeuwse "Bobelins" bevinden zich Montaigne en Guichardin; de achternamen zijn die van Leopold III en Koningin Astrid, alsmede Poincaré.Deze in steen gegraveerde lijst is de architectonische tegenhanger van het beroemde "Livre d'Or" van Antoine Fontaine uit 1852, dat te bewonderen is in Pouhon Pierre-le-Grand. Daarin heeft de Spadische schilder 94 beroemde bezoekers afgebeeld naast of onder de standbeelden van Plinius de Oudere en de heilige Remacle.De monumentale fontein werd in 1990 gerestaureerd door de Spadois architect Fr. Bourotte. Het water wordt nu toegevoerd in een gesloten circuit door middel van een pomp.

Dit grote gebouw huisvest een kostschool voor jongens. Vroeger het Grand Hôtel Britannique waar Leopold 1 in 1883 vrede sloot met de Koning van Holland, waarmee een einde kwam aan de onrustige periode die op onze onafhankelijkheid was gevolgd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vestigde keizer Willem 2 hier zijn hoofdkwartier.

Het monument herdenkt het herstel van de hertogin van Orléans, die in 1787 bij de hertog logeerde. Dit monument werd opgericht door de kinderen van Orléans en hun gouverneur, Me de Genlis. In 1792 werd het monument vernield door de dragonders van het 3e Franse regiment, gelegerd in Malmedy en Stavelot. In 1841 liet koning Louis-Philippe het monument herbouwen en in 1843 liet hij het omringen door een metalen hek. Het oorspronkelijke pad liep van de bron naar het monument; in 1839 werd het verlengd tot de rand van het bos, langs de beek. Servais liep verder naar de Watroz.

De oudste en vroeger populairste bron van Spa. Vrije toegang. Startpunt voor vele wandelingen, waaronder de beroemde wandeling van Orléans, genoemd naar de hertogin.

Cette source doit son nom à Marie-Henriette de Hasbourg-Lorraine, deuxieme Reine des belges. Elle produit l’eau minérale commercialisée sous le nom de SPA REINE.

De Picherotte is een beek van bescheiden betekenis.
Deze beek was echter ooit zeer belangrijk omdat hij water leverde aan de gemeenschappelijke molen in Spa.
In het midden van de 19e eeuw werd een promenade aangelegd langs de beek, die toen de kunstenaarsbeek werd genoemd.
Vandaag de dag overspant deze mooie promenade de beek op verschillende punten dankzij mooie houten bruggetjes. Elke brug is genoemd naar een schilder ter nagedachtenis aan hen.

De Waux-Hall was de tweede gokhal die in Spa werd geopend. In die tijd was het bestaan alleen al een schending van het unieke privilege dat de Prins-bisschop aan de Redoute gokhal verleende. Na enkele jaren werden de twee zalen uiteindelijk gedwongen hun krachten te bundelen. Momenteel kan het gebouw alleen bij uitzondering worden bezocht (bijvoorbeeld op erfgoeddagen).

De Saint-Remaclekerk wordt in 1885 gebouwd in romaans-Rijnlandse stijl en weerspiegelt de welvaart die Spa kende op het einde van de 19e eeuw. De begrafenisplechtigheid van koningin Marie-Henriette vond hier plaats op 22 september 1902, in aanwezigheid van haar echtgenoot koning Leopold II en zijn neef prins Albert. Deze laatste werd later gekroond onder de naam Albert I, de befaamde Koning-Ridder uit de Eerste Wereldoorlog.