'Petit Patrimoine' Forville

Het zal u misschien verbazen wat er achter deze "heuvels" schuilgaat. Deze "tumuli" zijn in feite grafheuvels die tijdens de Romeinse bezetting in de 2e eeuw werden aangelegd. Loop zeker eens rond op de site om de details van deze grafkunst met eigen ogen te kunnen zien. Een informatiebord vertelt u meer over de oorsprong van de tumuli, de archeologische geschiedenis en de inspanningen van de gemeente Fernelmont bij de promotie van deze site.

De grote stenen zuilen bij de ingang zijn afgewerkt met een bronzen eikel die nog niet zolang geleden is aangebracht. Deze kleine vrucht staat symbool voor vruchtbaarheid, een lang leven en voorspoed. Op de binnenplaats ziet u andere elementen in lokale blauwe steen (arduin): de contouren van de ramen en deuren, de nis, de plantenbakken en ook de gevelkapel op voet.

De smeedijzeren poort geeft toegang tot het kasteel van Seron, gelegen in een park naast een gerenoveerde boerderij. Dit complex was ooit omgeven door een gracht. Leuk weetje: de graaf woonde in de boerderij en niet in het kasteel - een nogal bescheiden keuze! Dit is een privéterrein. Gelieve niet verder dan de toegangspoort te gaan.

Een gedenkplaat op de weermuur van dit vroeg 17e-eeuwse kasteel herinnert aan de tragedie van 27 mei 1944. Op die dag arresteerde de Gestapo de verzetsleiders die zich in het kasteel verborgen hadden gehouden. De Duitsers hadden namelijk te horen gekregen dat er een bijeenkomst werd gehouden. De bewoners zagen hoe Duitse soldaten zich in de buurt opstelden en het park achter het kasteel binnenslopen. Het kasteel werd snel omsingeld door de Gestapo en de nazi's arresteerden leden en leiders van het Hotton-netwerk. De gevangenen werden gemarteld en onderworpen aan de verschrikkingen van de concentratiekampen . Uiteindelijk bezweken ze aan deze wreedheden, omdat ze geen andere misdaad hadden begaan dan in de vrijheid te geloven. Deze site (inclusief het kasteel en het terrein) is privé. Gelieve het terrein niet te betreden.

De kapel is gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van het Heilig Hart. Ze werd in 1874 gebouwd door de familie Jonet, in baksteen met een puntige deur en hardstenen lateien. Het piramidevormige leien dak is afgewerkt met een smeedijzeren kruis.

Dit is de gevelkapel van Sint-Donatus uit de 19e eeuw. De nis is omgeven door beschilderd zink en afgewerkt met een kruis. Volgens de traditie beschermt Sint Donat degenen die tot hem bidden tegen alle grillen van de natuur, vooral storm en hagel.

De Saint-Laurenskerk dateert uit 1856 en was ooit omgeven door een kerkhof, dat rond de eeuwwisseling verdween. De gevel is versierd met twee gevelkapellen en een kruis. De gebrandschilderde ramen zijn nog authentiek.

Een oculus is een ronde opening in het dak van een gebouw. Ze werd gebruikt om zolders of schuren te verluchten en licht binnen te laten in deze ruimtes zonder ramen.

Op dit gebouw ziet u een verzonken gevelkapel ter ere van Sint-Jozef en een handmatige waterpomp. Openbare waterpompen doken op in de 19e eeuw en begonnen geleidelijk de waterputten te vervangen.

Het gietijzeren kruis komt oorspronkelijk van een begraafplaats. Rechts bovenaan de garagepoort bevindt zich een origineel muuranker. Muurankers verschenen voor het eerst in de 15e eeuw en kwamen in verschillende vormen. Hun oorspronkelijke functie was om de afstand tussen de muren op te vangen door een verbinding te maken tussen de balken en de gevel. Sinds de Tweede Wereldoorlog, met de komst van nieuwe bouwtechnieken zoals gewapend beton, hebben ze echter hun nut verloren. Vandaag worden muurankers nog steeds gemaakt voor puur decoratieve doeleinden.

Tot 1970 waren stromend water en een kraan in de woning nog niet voor iedereen weggelegd. Er zijn nog steeds sporen van een nog niet zo ver verleden, zoals deze handpomp.