La Ligne bleue (blauwe stoeptegels op de grond)

De Pouhon Pierre le Grand herbergt de meest overvloedige bron van de regio. Het is van nature gasvormig, zit vol minerale zouten en is rijk aan ijzer. Er stroomt gemiddeld 21.000 liter per dag. Het huidige gebouw, gebouwd in 1880 door Victor Besme, werd in 2012 volledig gerestaureerd door architect Léo Haesbroeck. Dit gebouw is te vinden op afbeeldingen vanaf de 16e eeuw en heeft in de loop der jaren verschillende verbouwingen ondergaan. Het gebouwtje werd ooit bekroond door een driehoekig fronton met het wapen van de prins-bisschop van Luik. Op een chronogram stond: "Heft obsrtucties op, verdeelt verharde zaken, droogt vocht uit, versterkt verzwakte delen, mits gevuld met regel en maat. Dit gebouw bleef staan tot het begin van de 19e eeuw, toen de Prins van Oranje (Willem II der Nederlanden) de stad 250.000 gulden schonk voor de bouw van een nieuw monument voor Pouhon. Het gebouw bestond uit een structuur met 18 Toscaanse zuilen en het volgende opschrift op de gevel: "Ter nagedachtenis aan Peter de Grote". Vier van de zuilen van dit gebouw staan in het park van Sept heures. Hierin is het VVV-kantoor gevestigd en wordt het beroemde Gouden Boek van de stad Spa gepresenteerd, een 9 meter lang werk van de schilder Antoine Fontaine, dat in een vrolijke chronologische volgorde 92 personages voorstelt die in Spa het water kwamen innemen. Het huidige monument van de Pouhon-Pierre-Le-Grand, bestaande uit een verfrissingsruimte in een achthoekig paviljoen dat grenst aan een grote zaal die lange tijd een wintertuin was die tijdens het seizoen werd bezocht, werd op 4 juli 1880 ingehuldigd. Het Pouhon Pierre-le-Grand herbergt het Livre d'Or van de schilder Antoine Fontaine, dat de illustere gasten voorstelt die in de loop der eeuwen naar Spa kwamen om het water in te gaan. 92 personages zijn afgebeeld in een vrolijke chronologische volgorde. De wintertuin die vroeger bescherming bood aan de curisten die Spa bezochten, is nu een grote tentoonstellingsruimte. De bron zelf werd tijdens de laatste restauratie in 2012 uitgebreid met een eigentijdse fontein. De Pierre le Grand pouhon is een must tijdens uw bezoek aan Spa. Bronnen: Réalités - Léon Marquet Open: Openingstijden van het toeristenbureau. Toegang tot de bron: 1 €. Vertaald met www.deepl.com/translator (gratis versie)

De Pouhon Prince de Condé is een van de bronnen van Spa maar ook een plaats van tentoonstelling. De piramide, in 1988 ontworpen door de Spa-architect Marcel Geenen, voltooit een constructie van metaal en glas die typisch is voor het einde van de 19e eeuw.

Het Hôtel de Ville, een prachtig gebouw in Lodewijk XVI-stijl, is het werk van architect DIGNEFFE en werd tussen 1762 en 1768 gebouwd. In de 18e eeuw verwelkomde het de grote Lords die het water kwamen halen. Het was "Le Grand Hôtel". In 1822 werd het eigendom van John COCKERILL die er een kaardmachinefabriek van maakte. Tegenwoordig zijn in dit gebouw de administratieve diensten van de gemeente gehuisvest. Tegenover de ingang van het Stadhuis staat de PERRON de SPA, embleem van de gemeentelijke concessies die in 1594 door de Prins-bisschop van Luik aan de Stad werden verleend.

Deze plaat brengt hulde aan de violist Georges Krins, een musicus uit Spa die overleed op de Titanic in 1912. Naar verluidt speelde hij samen met het orkest ‘Nearer my God to thee’ (Dichter bij u, mijn Heer), terwijl het passagiersschip aan het zinken was.

Het nieuwe gebouw waarin de Thermen van Spa zijn ondergebracht, dankt zijn ontwerp aan de architect Strebelle, architect van de Place Saint Lambert. Deze door licht en gebogen lijnen gedomineerde gebouwen, gelegen op de top van de heuvel Annette et Lubin, integreren op magnifieke wijze de innerlijke rust en het ontspannende comfort waarvan u bent gaan genieten met de nieuwe creatieve architectuur van de plaats. Als de Thermen van Spa u al sinds 1868 dierbaar zijn, dan komt dat omdat in dit beschermde natuurgebied het water overal aanwezig is, alsof het geladen is met de kracht van de aarde. Vandaag, als er niets wezenlijks verandert, biedt de Spa u een nieuw gezicht. Nog speelser, altijd preventief en dichter bij de tijdsgeest, zullen de nieuwe Thermen van Spa u op een andere manier onderdompelen in het hart van de heilzame deugden van een quasi-magisch water en u helpen om, met een verhoogde dimensie van genot, terug te keren naar de bronnen van uw welzijn.

Het kabelspoor, ingehuldigd in 2004, brengt u naar de Thermen van Spa, gebouwd door de Luikse architect Claude Strebelle. Helemaal boven kijkt men uit op het panorama van Spa en de uitgestrekte bossen ten zuiden van de stad.

De oude fontein ‘Aux Armes d’Autriche’ gelegen achter de Peter-de-Grotebron voor zijn renovatie, werd verplaatst naar de voet van het kabelspoor. Het water van deze fontein komt uit de Marie-Henriettebron. Proef ervan, de smaak is weergaloos!

Het was in 1758 dat het Parc de Sept Heures werd aangelegd als een openbare promenade. Er zijn veel monumenten: het Wapenstilstandsmonument, geschonken door majoor C.E. Radcliffe, die in 1925 tot inwoner van Spa werd benoemd; het monument voor de componist Meyerbeer, die van 1829 tot 1860 in Spa inspiratie kwam zoeken; het monument voor Jean d'Ardenne, een in Spa geboren schrijver en een ongeëvenaard propagandist van dit land. Verder zijn er het Gridelet-monument, de steen van de Association des Coloniaux, de stèle van de 1e Lancier, het monument voor de stichters van de Promenades, en tenslotte, bij de uitgang van het park, het monument voor maarschalk Foch. Het is bekend dat de Generalissimo na de Eerste Wereldoorlog naar Spa kwam en dat hij gesprekken voerde met de Duitse gevolmachtigde Erzberger.

In de voormalige Koninklijke Villa, de residentie van de tweede Koningin der Belgen Marie-Henriette, onthult het Museum van de Stad der Wateren de geschiedenis van Spa.

Maarschalk Foch wist Spa te waarderen, hij kwam er verschillende keren na de oorlog van 14-18. Hij was ook in Spa in 1919 met de wapenstilstandscommissie en opnieuw in 1920 voor de Conferentie van Spa. Na zijn dood liet de stad Spa het monument oprichten om hem te herdenken. Het werd gerealiseerd door beeldhouwer de Zoete en in 1932 ingehuldigd in aanwezigheid van de weduwe van de maarschalk.

Het Dodenmonument op de Place du Monument is een werk van architect Flagothier en beeldhouwer Thys. Dit monument werd in 1921 geïnaugureerd.

In de 17e eeuw ontsnapte een inwoner van Spa, Thomas Leloup, met zijn zoon aan een schipbreuk en besloot deze kapel te bouwen. Deze dateert uit 1672 en is het oudste monument van Spa en heeft sindsdien verschillende transformaties ondergaan.

De Waux-Hall was de tweede gokhal die in Spa werd geopend. In die tijd was het bestaan alleen al een schending van het unieke privilege dat de Prins-bisschop aan de Redoute gokhal verleende. Na enkele jaren werden de twee zalen uiteindelijk gedwongen hun krachten te bundelen. Momenteel kan het gebouw alleen bij uitzondering worden bezocht (bijvoorbeeld op erfgoeddagen).

De Saint-Remaclekerk wordt in 1885 gebouwd in romaans-Rijnlandse stijl en weerspiegelt de welvaart die Spa kende op het einde van de 19e eeuw. De begrafenisplechtigheid van koningin Marie-Henriette vond hier plaats op 22 september 1902, in aanwezigheid van haar echtgenoot koning Leopold II en zijn neef prins Albert. Deze laatste werd later gekroond onder de naam Albert I, de befaamde Koning-Ridder uit de Eerste Wereldoorlog.

De monumentale fontein werd gebouwd in 1862. De datum hiervan staat op de sokkel, samen met de naam van de maker van de gietijzeren beelden, namelijk de Brusselse beeldhouwer Jacques Jacquet. Aan de kant van de Rue Sauvenière siert een wit marmeren bas-reliëf dat koningin Marie-Henriette voorstelt, omlijst door het koninklijke wapen, de bovenkant van de muur van waaruit, tussen grote stenen, het water van de fontein overvloedig stroomt. De fontein werd opgericht op de plaats van een oude molen. Op de vier stenen platen die de fontein paarsgewijs omlijsten en waarvan het water in een halfrond bassin valt dat omgeven is door een gietijzeren rooster dat versierd is met wijnbladeren, werden in 1896 de namen gegraveerd van ongeveer 170 min of meer beroemde buitenlanders die, van de 16e tot de 20e eeuw, naar Spa kwamen om "het water te drinken" met de datum van hun bezoek. Onder de voornamen van deze 16e eeuwse "Bobelins" bevinden zich Montaigne en Guichardin; de achternamen zijn die van Leopold III en Koningin Astrid, alsmede Poincaré. Deze in steen gegraveerde lijst is de architectonische tegenhanger van het beroemde "Livre d'Or" van Antoine Fontaine uit 1852, dat te bewonderen is in Pouhon Pierre-le-Grand. Daarin heeft de Spadische schilder 94 beroemde bezoekers afgebeeld naast of onder de standbeelden van Plinius de Oudere en de heilige Remacle. De monumentale fontein werd in 1990 gerestaureerd door de Spadois architect Fr. Bourotte. Het water wordt nu toegevoerd in een gesloten circuit door middel van een pomp.