De Saint-Remaclekerk (Remaclus), met haar indrukwekkende vierkante toren, dateert uit 1766 en was aanvankelijk aan Sint-Maarten gewijd. Ze staat nochtans in het midden van een versterkt geheel dat zelf uit de feodale tijd stamt en waarvan de ommuring en de gracht op verschillende plaatsen overlapt werd. Tijdens archeologische opgravingen werd ook een poort van deze omwalling gevonden. U kan het tracé van deze omwalling raden, want het komt ongeveer overeen met de steegjes rond de kerk en het oude parochiekerkhof. Dit gebouw uit de XVIIIe eeuw was een integrerend deel van het landschap van Wellin. Het behoort tot zijn geschiedenis, want het diende onder meer als schuiloord voor de burgers in de oorlog. De kerk huisvest enkele romaanse doopvonten uit begin de XIIIe eeuw. Bijzonder is wel dat op deze doopvonten, door de aard van de bodem in ons Geopark Famenne-Ardenne, vier kalkstenen koppen van 94 cm hoog aangebracht zijn.