Opa: "Zo, onze wandeling zit er bijna op.”
Lison: "Nu al?!”
Opa: "Ja, maar ik wil je nog één iets laten zien.”
Hier zijn we in een recentere wijk die dateert uit mijn tijd. De huizen zien er al wat anders uit dan degene die we daarnet zagen: het zijn vrijstaande huizen met 4 gevels, die elk op hun eigen stukje grond staan. Vanaf de jaren 60 groeide de Belgische bevolking en veel gezinnen gingen op zoek naar grond om een huis op te bouwen. De meeste mensen hadden ondertussen een auto om naar hun werk in de stad te rijden, dus gingen ze in dorpen als Hingeon wonen. Het dorp grenst nog maar een jaar of 50 aan een snelweg.”
Lison: "Dus daarvoor was geen snelweg?”
Opa: "Nee, je had enkel de 'Grand Route' of de grote weg die je daar ziet, tussen Namen en Hannut. Die bestaat al sinds de onafhankelijkheid van België.”
Lison: "Dat is dus lang geleden?”
Opa: "Ja, dat kan je wel zeggen. Heel lang geleden!” Toen die weg werd aangelegd, werden er nieuwe boerderijen langs gebouwd. Ambachtslieden en winkeliers deden hetzelfde om te profiteren van alle karren met goederen die er langskwamen. Maar de tijd toen mensen hun volledige leven in het dorp doorbrachten en het dus nooit verlieten, onder andere door een gebrek aan vervoer, is nu voorbij. Vandaag nemen we constant de auto. De lokale winkels liggen nu ook langs de grote weg. De winkels die vroeger in het dorpscentrum lagen, zijn verdwenen.”
Lison: "Het leven in Hingeon is echt veel veranderd!”