Lison: “Zeg opa, waar gaat die aardeweg heen?”
Opa: "Dat was vroeger de weg die naar Namen leidde. Hij bestaat al sinds de Middeleeuwen en waarschijnlijk zelfs al sinds de Romeinse tijd. Er waren heel veel paden en wegen, maar veel ervan zijn vandaag verdwenen. Ze waren niet geasfalteerd maar van aarde en daardoor waren ze in de winter bijna onbruikbaar door de modder. Niet erg praktisch voor mensen die te voet of te paard reisden, zoals in die tijd het geval was.”
Lison: “Hadden ze dan geen wegen zoals wij?”
Opa: "In de 19e eeuw werden de eerste wegen verhard, maar ze raakten al snel beschadigd door de zware karren en de dieren die ze trokken. Dat zorgde voor diepe geulen in de wegen. Rond 1930 werden nieuwe wegen aangelegd, met greppels en afvoerkanalen om al het regenwater af te voeren. Pas na de Tweede Wereldoorlog begon men asfalt en teer te gebruiken zoals vandaag.”
Lison: „Dat is nog geen 100 jaar geleden!”