De eerste bekende schriftelijke vermelding van het dorp dateert van 1116, in de vorm van "Hallei". De exacte datum van de bouw van de eerste kerk is niet bekend. De eerste tekst waarin het met zekerheid wordt vermeld komt uit 1139. In die tijd maakte de kerk deel uit van het dekenaat van Jodoigne. In de 13e eeuw behoorden alle kerken in de streek toe aan de kathedralen en abdijen van Luik, die er het patronaatsrecht over hadden. Voor de kerk van Grand-Hallet werd dit recht door de kathedraal van Sint-Lambertus van Luik en de abdij van Val des Vierges van Oplinter, tot 1228 gedeeld. Daarna stonden zij hun rechten, met uitzondering van de tienden, af aan de collegiale kerk van Sint-Bartholomeus van Luik. In de 13e eeuw werd een nieuwe kerk gebouwd. Het enige overblijfsel uit deze periode is de Romaanse toren, van silexstenen gebouwd die in de plaats zelf of in naburige dorpen zoals Lincent en Petit-Hallet werden gewonnen. Het schip van deze kerk lag niet achter de toren zoals tegenwoordig, maar ervoor. Het was kleiner dan het huidige schip. De toren, die tijdens oorlogen als ovangplaats voor de bevolking diende, had geen buitendeur en geen trap die naar de bovenverdiepingen leidde. De toegangsdeur tot de oude kerk bevond zich in een van de muren van het schip. Om de eerste verdieping van de toren te bereiken was een ladder nodig, die gemakkelijk kon worden verwijderd. De openingsboog tussen de benedenverdieping van de toren en het schip is vandaag nog duidelijk zichtbaar in de gevel.