Sint-Gilleskapel

De kapel is een relais op de oude "weg naar Saint-Gilles", welke de op drie na grootste bedevaart van het westen is (na Rome en Santiago de Compostela). Aangespoord door de abt van Saint-Hubert, Thierry 1 (1055-1086), wordt de cultus van Sint-Gillis geïntroduceerd in het voormalige bisdom van Luik. Het lijkt erop dat de Luikse route rond 1080 is ontstaan. Er zou al een gebouw hebben gestaan op de plek welke toen "Kalveheis" heette. Voor de Franse Revolutie hoort de Sint Gilleskapel bij de kerk van Rahier welke bij Bodeux en het Prinsdom Stavelot hoorden. In 1803 werd ze bij de parochie van Chevron gevoegd. Boven de voordeur staat het jaartal 1801, jaar waarin het bijgebouw werd toegevoegd. Saint Gilles wordt ingeroepen om zenuw-en kinderziekten te genezen. Op 1 september en de daarop volgende zondag, werd de relikwie vereerd. De moeders kwamen toen in groten getale met hun kinderen om ze onder de bescherming van de heilige te brengen. Lokaal feest ook vandaag de dag nog rond deze periode. De Sint-Gilleskapel en omgeving hebben meerdere artiesten geïnspireerd, waaronder Richard Heintz en Elysée Fabry. Tussen de kapel en de weg naar Bodeux ligt een breed pad genaamd "La Levée". Dit zou een oude Romeinse steenweg zijn. Vroeger bereikte men Stavelot via deze weg. De kapel werd in 1944 geklasseerd. In 1964 accepteert de pastoor van Chauveheid, België een chèque van $ 1, uit Canada, afkomstig van George H. Hambley Melita (Manitoba - Canada). Deze begeleidde het regiment van de cavalerie "Canadian Light Horse" in 1918, die in de streek waren. Deze eenheid bivakkeerden in Chauveheid en een van de ruiters ging de kapel binnen en nam hier een 5 frankstuk weg. Bijna 50 jaar later, wilde de abt George H. Hambley deze zaak uitwissen en bood daarom de chèque aan.