La basilique Notre-Dame de Bon-Secours

De basiliek van Notre-Dame-de-Bon-Secours is een neogotische kerk die gebouwd werd tussen 1885 en 1895 door architect F. Baeckelmans, op de locatie van een cultusplaats die al sinds de 16e eeuw bezocht werd. Oorsponkelijk stond hier een beeld van de Maagd onder een eik, tussen de bossen van Condé en Blaton, maar in 1636 kwam er een eerste kapel die later verschillende keren vergroot werd. In 1910 verkreeg de kerk het statuut van basiliek.

De kerk werd gebouwd op een gecentreerd plan, met Doornikse steen. Het achthoekige centrum is geflankeerd door een reeks kapellen en bekroond met een massieve lantaarntoren.

De gevel wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van een uitstekend zeshoekig portaal en drie grote rondboogramen met een driehoekig fronton. Achter het portaal verheffen zich twee sectietorens over vijf registers, afgezet met druiplijsten. De torens hebben een vierkante spits en zijn geflankeerd door hoektorentjes.

Opmerkelijk zijn de keramieken van  Max van der Linden en het eiken beeld van de Maagd, dat vroeger veelkleurig was. Het dateert uit het begin van de 17e eeuw en domineert het koor.

Geklasseerd op 23-01-2001