De oorsprong van het kasteel is te vinden in een versterking uit de 11e eeuw. Die werd in de 16e eeuw verbouwd door Adrien de Croÿ maar in grote mate vernield in het midden van diezelfde eeuw. Afbeeldingen uit het begin van de 17e eeuw tonen een woning die bestaat uit een hoofdgebouw en twee torens, die compleet verschillen van het huidige kasteel, dat het resultaat is van verbouwingen in de tweede helft van de 18e eeuw.
Het gebouw, dat een zeker Frans classicisme evoqueert, mengt tegelijk lokale inspiratiebronnen (combinatie van baksteen en natuursteen) en Germaanse (neiging naar horizontaliteit). Het resultaat is een grondplan in U-vorm, dat bestaat uit een hoofdvleugel en twee laterale vleugels rond een voorplein. De verbinding tussen de vleugels en de voorgevel is origineel uitgevoerd, met convexe hoekconstructies. Het centrale gedeelte van het gebouw, dat beschikt over een voorgebouw met een balkon en een koepel in het centrum van een symmetrische compositie, heeft een voorportaal met enkele resten van het vorige gebouw en een majestueuze eretrap die overvloedig versierd is in rocaillestijl, net zoals het bordes en de lichtkoepel die het geheel verlicht. Opmerkelijk is het grote salon dat getuigt van de binnenhuisdecoratie in de 18e eeuw.
Geklasseerd op 25-1-1963 (kasteel) en 11-08-1981 (oranjerie, gevels en daken van de bijgebouwen)
Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië