De "tour romane"

De donjon van Amay, die men de 'tour romane' noemt, verheft zijn vierkant silhouet tussen de linkeroever van de Maas en de eigenlijke agglomeratie, op een plek die geschikt was om grachten aan te leggen. Die stonden nog op de kaart van Ferraris in de 18e eeuw. De versterking kan niet met zekerheid gedateerd worden.  Ze is gebouwd met steenkoolhoudende zandsteen en kalksteen uit de Maasstreek voor sommige delen. Waarschijnlijk werd ze opgetrokken rond de overgang van de 12e naar de 13e eeuw. De donjon was tot 1928 vergezeld van een 'oud kasteel', een woning uit de 16e-17e eeuw die de residentiële functies van de donjon had overgenomen.

De toren, 15,60 meter hoog tot aan de kroonlijst, bestaat uit een opeenvolging van vier verdiepingen: kelder, dagverdieping met ribgewelven, die bereikbaar is van buitenuit, de nachtverdieping en ten slotte de hoogste verdieping die net zoals het dak later verbouwd werd. Aanvankelijk ging men van de ene verdieping naar de andere via een nauwe trap binnen de muren. Hoewel het gebouw een zekere soberheid vertoont, had het toch enig comfort: een haard, gootsteen, kasten langs de muren, een latrine. Het gebouw onderging een restauratie in de jaren 1980 met hedendaagse aanpassingen gerealiseerd door architect Herbecq. De toren is voorzien van een bijgebouw dat half ondergronds ligt en geeft onderdak aan het lokale Syndicat d’initiative.

Geklasseerd op 05-07-1965

Uitzonderlijk erfgoed van Wallonië