De kerk van Notre-Dame de la Sarte

De geschiedenis van de site begint in de 16e eeuw of op het einde van de 15e eeuw. In die tijd bestond slechts een kapel die onderdak gaf aan een beeld van de Maagd met het Kind. Die was tot ruïne herleid in 1621, maar toen deed zich een reeks mirakels voor. Het volksgeloof zorgde er voor dat een groter gebouw uit de grond werd gestampt, dat werd verfraaid door befaamde kunstenaars. Het kreeg een begraafplaats en een woning voor de kapelaan. De oude kapel werd ingewerkt in het gebouw tot in 1854 een neobarok portaal werd gebouwd naar plannen van architect Vierset-Godin. Van 1860 tot 1973 bewoonden de dominicanen de site, zij bouwden er ook een klooster.

De kerk werd gebouwd van 1624 tot 1628 in baksteen en kalksteen op een onderbouw met middelgrote houwstenen. Ze bestaat uit één enkele beuk die eindigt op een driedelig koor. Haar horizontaliteit wordt onderlijnd door drie lijsten terwijl hoge vensters met spitsboog het schip verlichten. Het portaal uit de 19e eeuw is bekroond met drie oculi. Twee kleine dichtgemetselde deuren waren lateraal aangebracht ten behoeve van de bedevaarders. Een torentje met een achthoekige spits domineert het westelijk gedeelte van het schip. Het originele koor werd in 1931-1932 aangevuld met een tweede koor, speciaal voor de dominicanen. Het verlengt de oude gedeeltes van twee veelhoekige kapellen, een beperkt uitspingende kruisbeuk en het eigenlijke koor. De huidige decoratie dateert uit het einde van de 19e eeuw en toont een neogotische stijl, maar de kerk behield een groot deel van haar oorspronkelijk meubilair.

Geklasseerd als monument 1 augustus 1933