Een abstracte installatie, tegelijkertijd beeldhouwwerk en stadsmeubel, die bestaat uit stukken metaal die uit een betonbekisting lijken te springen, en die de ruïne van een muur voorstelt. Op elkaar gestapelde grafische composities komen tevoorschijn uit vernielde fragmenten van brieven die verwijzen naar Delta, het pseudoniem van de kunstenaar. Uit het schaduwspel, de symmetrische en asymmetrische effecten, de confrontatie van de materies ontstaat een surrealistische industriële architecturale collage die doet denken aan de grote metamorfoses die de stad Charleroi momenteel doormaakt.