EGLISE ROMANE FORTIFIÉE

Deze kerk in romaanse Rijnstijl werd midden in het oude dorp opgetrokken, vlak bij de waterstroom. Ze werd in de 15de en de 16de eeuw voorzien van een dubbel afweersysteem, met uitspringende torenomloop en schietvensters in de vierkanten klokkentoren. Er werden schuilplaatsen voorzien onder het dak en in de toren. De kerk viel in de 12de eeuw en aan het begin van de 19de eeuw ten prooi aan de vlammen en was gedoemd om aan het einde van de 19de eeuw te worden afgebroken, maar werd dan gered door de dienst van de Historische Monumenten die de kerk in 1904 op zijn lijst plaatste.
Tijdens de Groote Oorlog werd ze gebruikt als veldhospitaal.

Traditioneel zorgden de kastelen voor de bescherming van het volk, maar vermits hun aantal beperkt was, zagen de mensen zich genoodzaakt om de kerken te versterken.
De kerk, spil van het sociale leven en de enige versterkte constructie van het dorp, beschermt de inwoners. Ze is ook de bewaarster van de waardevolle voorwerpen van de gemeenschap. Om die rol te kunnen vervullen wordt haar structuur aangekleed met elementen uit de vestingbouw.

Je vindt op dit gebouw het volgende terug:
- schietgaten: verticale spleten voorzien van een verbreding om de schiethoek te vergroten;
- uitspringende torenomloop: houten verdiepingen die steunen op kraagstenen of die op balken worden geplaatst.

Buiten de openingsdagen bezoek mogelijk op afspraak.