De tuinbouwzone

Overal om ons heen zien we alleen maar moestuinen, maïsvelden en uitgestrekte weilanden. Dit is het favoriete jachtgebied van de roofvogels. In het voorjaar zijn de weilanden bedekt met een kleurrijk tapijt van veldbloemen.

Het uitzicht strekt zich uit over de beide flanken van de Zennevallei die helemaal beneden stroomt. De oostflank is al veel steiler en hoger dan de flank waar de Vogelzang passeert en dat blijft zo tijdens het hele traject door Brussel.

Aan weerszijden van de laan vormen de verschillende moestuinen participatieve en collectieve projecten rond biologische en duurzame landbouw.

Jonge landbouwers in wording vinden hier hun eerste werkplek om hun leertijd af te ronden in socio-professionele integratieprojecten of collectieve moestuinen.

Sommigen daarvan hebben zeer specifieke keuzes gemaakt, bijvoorbeeld iemand die alleen planten voor natuurlijke kruidenthee produceert.

De meeste van hen bieden animaties en bezoeken aan hun productieruimten aan. En natuurlijk bieden sommigen hun producten ook te koop aan.

Het pad maakt een haakse bocht naar een van de ingangen van het Natuurreservaat (zie verder). Een poort leidt naar het terrein en een bord informeert over de gedragsregels en de belangrijkste dieren die er leven, waaronder de steenuil.

Deze ingang leidt naar een plek die op zich al een wandeling waard is. De wandelaar ontdekt er de verschillende biotopen van het Natuurreservaat, alsook verschillende wandelingen. Het pad loopt echter verder naar links, langs een prachtige dreef tussen twee meidoornhagen die enerzijds is versierd met eiken en anderzijds met haagbeuken.

Het is de oude toegang naar de hoeve die helemaal aan het einde lag. Rechts staan nog de oude appelbomen van de vroegere boomgaard.