Deze oude kerk uit 1586 werd in 1811 herbouwd en in 1860 uitgebreid. Kenmerkend voor deze periode is de klokkentoren met de wenteltrap.
Ziet het er binnenin niet uit alsof het gewelf een oude, omgedraaide scheepsromp is? Overigens wordt het centrale deel van onze kerken “het schip” genoemd, een verwijzing naar de boot die de jonge christelijke gemeenschap in de evangeliën symboliseert. Op de grond ligt een zwarte marmeren vloer die 200 jaar oud is.
Verschillende beelden en meubels dateren uit de 17e en 18e eeuw, levendig met landelijke authenticiteit. De drie heilige martelaren op het rechter altaar, nu geassocieerd met de theologische deugden (geloof, hoop en liefde), trekken onmiddellijk de aandacht met hun kleurrijke kleding. In de nis erboven mediteert een vrij eenvoudige Sint Antonius van Padua. Sint Maarten, de patroonheilige van de kerk, zit boven het linker altaar, wat gewijd is aan de Maagd Maria. Een tweede beeld van de heilige staat bij de ingang van het schip, tegenover een martelaarsbeeld, alles in het blauw.
Het hoofdaltaar, met de gebeeldhouwde tabernakel en de draaiende troon (let op de twee sloten), diende om de heilige hostie te vereren die geplaatst was in de monstrans (het motief is gegraveerd op de draaibare scheidingswand). De ambachtsman van dit aansprekende liturgisch meubel, aan wie we ook de twee engelen in gebed aan beide zijden te danken hebben, heeft waarschijnlijk ook de prachtige preekstoel gemaakt. Men herkent er de vier evangelisten met hun symbolische attributen.
Voor wie de hoogtepunten van het leven van Sint Maarten vergeten is, loopt u gewoon door langs de glas-in-loodramen aan de zuidkant van de kerk. We herkennen de beroemde scène waarin de Romeinse officier zijn kostbare jas in tweeën sneed om deze aan de arme man te geven. Tot slot noemen we de indrukwekkende sierlijke gietijzeren banken en enkele, met vrome symbolen versierde, graftombes op het kerkhof rondom de kerk.
01/06-30/09: vrijdag tot maandag van 10.00 tot 18.00 uur
Op de rotonde, neem naar het zuiden richting Tenneville, tot het kruispunt met de N843, dan rechtsaf richting Erneuville en zijn kerk.
Een links afbuigend weggetje door het bos (door de Vallée des Tombes, de Gîte de l’Orbiquet en een bruggetje), brengt u naar Beausaint (na twee bochten naar rechts). De volledig gerenoveerde kerk Saint-Pierre is al van veraf te zien met de leistenen bekleding (p. 6) – toegang via de Rue du Monument.