Een andere zeer oude kerk, is de kerk van Erneuville. Dit blijkt uit het metselwerk van visgraten (het opus spicatum van de Romeinen) en dateert waarschijnlijk uit de 10e eeuw.
In 1852 en 1878 werd het gebouw uitgebreid en in 1968 kreeg het zijn huidige uiterlijk. Vervolgens werd de koorbank afgebroken, een nieuw altaar tegenover de gelovigen geplaatst en werd de koorwand versierd met een moderne muurschildering in groene tinten.
In het valse dwarsschip achter de hal staat een verbazingwekkende zwarte marmeren grafsteen ter nagedachtenis aan de landsheer van Grandchamps Jean de Waha, militair gedurende zijn leven (1620). Vlak ervoor staat een meer dan duizend jaar oude doopvont van blauw hardsteen, die eruit ziet alsof het in de schacht van een zuil is uitgehakt (alleen het deksel is zeer recent).
Een ander overblijfsel van de oude kerk is de theotheek (voorloper van de tabernakel) uit 1629, het is geplaatst in de rechterkant van het hoofdaltaar. In deze nis, in de vorm van een kleine tempel, worden de gewijde hosties bewaard. Een cirkelvormige opening (oculus) bracht het in verbinding met de buitenwereld en liet parochianen toe om het Heilig Sacrament zowel ’s nachts als overdag te kunnen aanbidden. Ook lepralijders die niet onder de bevolking mochten komen konden zo vanaf het kerkhof aan de dienst deelnemen. Vandaag de dag is deze oculus verplaatst naar de muur van de huidige sacristie.
U kunt ook de beelden van de heilige Petrus (met de sleutels van het Paradijs) en de heilige Dionysius (met het gemijterd hoofd in zijn handen) uit de 18e eeuw bewonderen. De evangelisten van de preekstoel, zeer expressief uitgebeeld, zijn uit dezelfde periode.
Voor liefhebbers van raadsels is het interessant om het chronogram boven het toegangsportaal te ontcijferen (om de verborgen datum te bepalen moet je de grote Romeinse cijfers optellen).
01/04-02/11: elke dag van 09.00 tot 17.00 uur
Terugkeer naar de N843 en ga verder naar het oosten richting Ortho en zijn "primaire" kerk.