Monument van de 2 oorlogen

‘Pontillas aan zijn kinderen 1914-1918 1940-1945’ Dodenmonumenten zijn veelzeggende getuigen, niet om de realiteit van de oorlog te begrijpen, maar om de voorstelling ervan te zien door tijdgenoten. De monumenten maken van de oorlog iets dat aangeeft dat men niet voor niets is gestorven, dat de mensen een identiteit en een toekomst hebben. (Bloed en stenen, de oorlogsmonumenten 1914-1918 in Wallonië). Tijdens het interbellum werden honderden monumenten opgericht: van eenvoudige platen tot complexe grafmonumenten. De gemeenschappen wilden rouwen om het verlies van hun kinderen, hun herinnering behouden en de namen van de helden vastleggen op steen. Het dorp Pontillas heeft verschillende inwoners van zijn kleine gemeenschap verloren. In de kerk zelf kan men op een portaal de Heilige Maagd zien met op haar knieën het lichaam van een net gesneuvelde frontsoldaat.