A Lévignacq, circuit de Barzague

Eeuwenlang zijn vele pelgrims van hun route afgeweken om de kerk van Lévignacq en haar klokkentoren te komen bewonderen. Dit monumentale gebouw dateert uit de 14e eeuw en onderscheidt zich door een prachtig beschilderd eiken plafond. Grote schilderijen zoals het Huwelijk van de Maagd en de Agonie van Christus sieren de muren van de kerk. Het hoogtepunt van de voorstelling is het duidelijke picturale onderscheid tussen het hoofdgedeelte van de kerk en het koorgewelf. Eeuwenlang verborgen onder het pleisterwerk, zijn deze scènes uit het Oude Testament stille getuigen van het verstrijken van de tijd en de generaties die erdoorheen zijn gegaan.

De molens, vertrouwde gebouwen op het Franse platteland, maken ook deel uit van de Gasconse identiteit. In de 19e eeuw waren er drie in de buurt van Lévignacq. Die van Uza, moulin de la Fonderie genoemd naar de beroemde smederijen van Uza, die van Moulin Neuf, ook moulin de Bernichau(t) genoemd, en Moulin-Vieux. Alle drie waren het meelfabrieken, maar soms werd er geëxperimenteerd, al dan niet met succes, met de werking van zagen. In 1877 werd de Moulin-Vieux verdubbeld om dergelijke machines voor houtbewerking aan te drijven. Vandaag de dag is Moulin-Vieux vervangen door een viskwekerij.

Bosbouw Het Landes bos is een uitgestrekt gecultiveerd veld. Meer dan 90% ervan blijft in particuliere handen, wat een uitzondering is op nationaal niveau. Als je omhoog kijkt, zie je de duidelijke hoogteverschillen tussen de verschillende dennenbossen. Deze ongelijkheden zijn het resultaat van een uitbuiting die wortelt in de geschiedenis van het grondgebied... En van een werk van lange adem! De definitieve versnijding, na verschillende zuiveringen, vindt pas na 40 jaar rijping plaats. Het gebeurde soms dat alleen de kinderen het resultaat van het werk van de vader zagen. Moeilijk voor te stellen in het tijdperk van Wall Street en korte-termijn rendement op investeringen!